Ταξίδι στο χρόνο: 718

Για την έναρξη της παραγωγής της νέας 718 Cayman η Porsche αντιμετωπίζει την εξέλιξη της εικόνας.

Ο κινητήρας τοποθετημένος στη μέση, η ελαφριά κατασκευή, η πολύ μοντέρνα σχεδίαση και ο τετρακύλινδρος κινητήρας υψηλής ισχύος εκφράζουν τη φιλοσοφία πίσω από τα θρυλικά Porsche Spyders με τις ονομασίες τύπου 550 και 718. Σχεδιασμένα για αγώνες σε πίστες, δρόμους και ανηφόρες, αυτά τα καθαρόαιμα σπορ αυτοκίνητα σημείωσαν εξαιρετικές επιτυχίες από το 1953 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960 – τόσο για την Porsche όσο και για πολλές ομάδες πελατών. Αυτά τα γρήγορα και ευέλικτα αυτοκίνητα επέτρεψαν σε ιδιώτες οδηγούς αγώνων καθώς και σε εργοστασιακούς οδηγούς όπως οι Wolfgang Graf Berghe von Trips, Hans Herrmann, Graham Hill, Ricardo Rodríguez και Joakim Bonnier να διεκδικήσουν περισσότερες από χίλιες νίκες, πολλές από αυτές ενάντια σε σημαντικές πιθανότητες. Παρά τους συγκριτικά μικρούς τετρακύλινδρους κινητήρες μπόξερ που διέθεταν, τα αυτοκίνητα κατάφερναν επανειλημμένα να κερδίζουν αυτό που έμοιαζε με ισχυρότερους ανταγωνιστές.

Η ιστορία της 718 και της 550 Spyder είναι μια ιστορία σταδιακής εξέλιξης – η οποία είναι επίσης χαρακτηριστική για την Porsche. Ως το πρώτο καθαρόαιμο αγωνιστικό αυτοκίνητο από το Zuffenhausen, το Type 550, που κατασκευάστηκε από το 1953 (κατασκευάστηκαν 89 αυτοκίνητα), εγκαινίασε την εξελικτική σειρά αγωνιστικών αυτοκινήτων με κινητήρες τοποθετημένους στη μέση, που έγιναν σύμβολα της ιστορίας της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το 550 ακολουθήθηκε το 1956 από το 550 A Spyder (σαράντα αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν), το οποίο διέθετε σωληνωτό διαστημικό πλαίσιο και κινητήρια μονάδα υψηλής απόδοσης. Ο Ιταλός οδηγός Umberto Maglioli οδήγησε ένα 550 A σε μια συγκλονιστική νίκη στο Targa Florio του 1956, τον πιο δύσκολο αγώνα δρόμου της εποχής.

RS σημαίνει Rennsport

Σχεδόν εξίσου θρυλικό με το ίδιο το αυτοκίνητο είναι το σύστημα κίνησης με τέσσερις επικεφαλής εκκεντροφόρους, γνωστό μέχρι σήμερα ως κινητήρας Fuhrmann. Ως διάδοχος και περαιτέρω εξέλιξη της 550 A, η 718 RSK έκανε το ντεμπούτο της το 1957 (κατασκευάστηκαν 34 αυτοκίνητα). Το όνομά της απέδιδε φόρο τιμής τόσο στους αγώνες όσο και στην τεχνολογία: το RS σημαίνει Rennsport («αγωνιστικό σπορ») και το Κ αντικατοπτρίζει τη διαμόρφωση των νεοαναπτυγμένων μπροστινών στρεπτικών ράβδων στο πίσω μέρος της, οι οποίες μοιάζουν με το γράμμα Κ.

Το 718 διέθετε επίσης σωληνωτό πλαίσιο από ατσάλι χωρίς ραφή για να παρέχει πρόσθετη αντοχή με το μικρότερο δυνατό βάρος. Ο κινητήρας, η ανάρτηση και τα ταμπούρα των φρένων του ήταν επίσης βελτιστοποιημένα. Το 718 RSK πανηγύρισε επιτυχίες σε όλο τον κόσμο: στο Le Mans, στο Nürburgring, στην Αργεντινή, στο Riverside της Καλιφόρνια και σε πολυάριθμους αγώνες αναρρίχησης. Τόσο η 550 A Spyder όσο και η 718 RSK απέδειξαν τις τεράστιες δυνατότητες αυτών των σχεδίων της Porsche και στη Formula 2. Αναπτύχθηκε περαιτέρω ως μονοθέσιο, η 718/2 κέρδισε το 1960 το παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών της Formula Two.

Μια 718 RSK Spyder που κυκλοφορεί στο δρόμο και ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το εργοστάσιο της Porsche στο Zuffenhausen

Όταν οι νέοι κανονισμοί της FIA όρισαν στενότερους δεσμούς με τα αυτοκίνητα παραγωγής, η Porsche ανταποκρίθηκε τη σεζόν του 1960 με την 718 RS 60 (κατασκευάστηκαν 19 αυτοκίνητα), η οποία έγινε γρήγορα το πρότυπο για την κατηγορία των 1,6 λίτρων. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες της περιλάμβαναν συνολικές νίκες στο Targa Florio, στις 12 Ώρες του Sebring και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αναβάσεων το 1960 και το 1961. Η 718 RS 61 Spyder (13 αυτοκίνητα) έκανε την πρώτη της εμφάνιση τον Οκτώβριο του 1960. Αυτή η νέα εξελικτική πρόοδος της 718 χρησιμοποιήθηκε κυρίως από ομάδες πελατών. Ένα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ήταν ένας νέος πίσω άξονας με τριγωνικές ράβδους ελέγχου. Προκειμένου να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες της 718 Spyder για τις 24 ώρες του Le Mans, η 718 RS 61 εξελίχθηκε περαιτέρω σε έκδοση κουπέ.

Τη σεζόν του 1961, η 718 GTR συμμετείχε ακόμα σε αγώνες με τετρακύλινδρο κινητήρα, ενώ το 1962 διέθετε μια οκτακύλινδρη έκδοση δύο λίτρων, καθώς και δισκόφρενα. Η 718 W-RS Spyder, από την οποία κατασκευάστηκε μόνο μία, χρησιμοποιούσε επίσης αυτούς τους δύο τύπους κινητήρων για τους αγώνες της από το 1961 έως το 1964. Αποκαλούμενη χαϊδευτικά «γιαγιά» από τους μηχανικούς λόγω της μακράς αγωνιστικής της καριέρας, κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αναβάσεων το 1963 και το 1964. Και έδειξε για άλλη μια φορά τις δυνατότητες του σχεδιασμού του κινητήρα της Porsche που τοποθετείται στη μέση.